Ben Helfgott

Helfgott dorastał w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie w październiku 1939 roku jego życie w dramatyczny sposób zmieniło się wraz z wybuchem II wojny światowej. Wraz z rodziną trafił do pierwszego getta, które Niemcy utworzyli w okupowanej Polsce. W toku trudnych lat wojennych pracował jako robotnik w fabryce szkła, a później stał się więźniem obozów koncentracyjnych Buchenwald i Theresienstadt. Po wojnie, w ramach międzynarodowej pomocy dla ofiar Holokaustu, Helfgott przybył do Wielkiej Brytanii, gdzie po ukończeniu szkoły średniej w 1948 roku rozpoczął studia na uniwersytecie w Southampton. Jednakże, po pierwszym roku studiów zdecydował się na zmianę kierunku swojego życia, kontynuując działalność gospodarczą oraz oddając się pasji podnoszenia ciężarów.

W swojej karierze sportowej Ben Helfgott odniósł wiele sukcesów, zdobywając tytuł siedmiokrotnego mistrza Wielkiej Brytanii w wadze lekkiej oraz czterokrotnego złotego medalistę Światowych Zawodów Klubów Makabi. Reprezentował Wielką Brytanię podczas igrzysk olimpijskich w 1956 roku w Melbourne oraz w 1960 roku w Rzymie, gdzie pełnił rolę kapitana drużyny ciężarowców. Jego wyjątkowe osiągnięcia sprawiły, że stał się on jedynym znanym byłym więźniem hitlerowskich obozów koncentracyjnych, który po wojnie wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich.

Po zakończeniu kariery sportowej Ben Helfgott zaangażował się w działalność społeczną jako współzałożyciel Stowarzyszenia Pomocy dla Ofiar Holocaustu, gdzie przewodził brytyjskiej reprezentacji w zarządzie Jad Waszem. Jego wkład w promocję pamięci o Holokauście został doceniony poprzez liczne odznaczenia, w tym Kawalerię Orderu Imperium Brytyjskiego (MBE), Krzyż Kawalerski oraz Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. W 2018 roku otrzymał także tytuł szlachecki od królowej Elżbiety II.