Feliks Kaleciński

Wojsko i służby mundurowe

Feliks Kaleciński to postać, która na stałe wpisała się w karty historii Polski. Urodził się 14 stycznia 1899 roku w Pabianicach, a jego życie w tragiczny sposób zakończyło się wiosną 1940 roku w Katyniu.

Był on porucznikiem artylerii Wojska Polskiego, a także uznawanym kawalerem Krzyża Walecznych, co świadczy o jego odwadze oraz poświęceniu dla kraju. Niestety, stał się ofiarą zbrodni katyńskiej, która była jednym z najciemniejszych epizodów w polskiej historii.

Życiorys

Feliks Kaleciński przyszedł na świat w rodzinie Edwarda oraz Pauliny z Falkiewiczów. W 1919 roku podjął decyzję o wstąpieniu do Wojska Polskiego, co rozpoczęło jego aktywną służbę w formacji wojskowej. Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku, gdzie walczył w rejonie Kalenkowicz i Możysza.

Okres międzywojenny spędził nadal w armii. W 1923 roku awansował na stopień porucznika, uzyskując 37 lokatę w korpusie oficerów artylerii. Jego służba związana była z 10 pułkiem artylerii polowej, a także z edukacją w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Ukończył kursy gazowy i amunicyjny w Centralnej Szkole Piechoty.

Od 1928 roku był oficerem artylerii w 31 pułku piechoty. W wrześniu 1929 roku, podczas obozu szkoleniowego w pobliżu Łasku, uratował tonącego kupca łódzkiego, Aleksandra Srebrzyńskiego. To niezwykłe wydarzenie znalazło swoje miejsce w ówczesnych publikacjach prasowych.

W 1935 roku pełnił funkcję oficera zwiadu w 10 pułku artylerii. Niestety, w tym samym roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska oraz pozostawiony bez przydziału służbowego, co zakończyło jego aktywną karierę wojskową. Pod koniec tegoż roku przeszedł w stan spoczynku.

W trakcie kampanii wrześniowej Feliks Kaleciński dostał się do niewoli radzieckiej. Z informacji z kwietnia 1940 roku wynika, że był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 15 a 17 kwietnia przekazano go do dyspozycji obwodu NKWD w Smoleńsku, a dokumentacja wykazuje, iż znalazł się na liście wywózkowej. Zmarł tragicznie między 16 a 19 kwietnia 1940 roku, zamordowany w lesie katyńskim przez funkcjonariuszy NKWD.

Jego szczątki zostały zidentyfikowane podczas ekshumacji, przeprowadzonych przez Niemców w 1943 roku. W dzienniku ekshumacji z 25 maja 1943 roku znajdował się zapis dotyczący jego odnalezienia. Oprócz tego przy mundurze znajdowała się karta pocztowa nadana przez Miedzwiedskiego z Łodzi, co również zostało zanotowane. Kaleciński widnieje na liście ofiar opublikowanej w 1943 roku, a także w dokumentach Archiwum Robla, w których wspomniano o nim w kontekście relacji jego towarzyszy, m.in. porucznika Mieczysława Michniewicza oraz mjra Łukasza Zwierkowskiego.

Życie osobiste Feliksa Kalecińskiego związane było z Reginą Rudnicką, która była kuzynką Władysława Rudnickiego. Po latach zapomnienia, w dniu 5 października 2007 roku, minister obrony narodowej Aleksander Szczygło nominował Kalecińskiego na stopień kapitana pośmiertnie. Uroczysty awans ogłoszono 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w ramach ceremonii uczczenia pamięci ofiar Katyńskich, zatytułowanej „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Feliks Kaleciński otrzymał szereg odznaczeń wojskowych, które są świadectwem jego odwagi oraz poświęcenia. Oto lista najważniejszych wyróżnień, które mu przyznano:

  • Krzyż Walecznych,
  • Medal Niepodległości,
  • Krzyż Kampanii Wrześniowej – pośmiertnie 1 stycznia 1986.

Przypisy

  1. УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015 r. s. 360.
  2. Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO • Zobacz wątek - Katyń...Pamiętamy [online], wtg-gniazdo.org [dostęp 11.01.2018 r.]
  3. Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online], lublin.ap.gov.pl [dostęp 11.01.2018 r.]
  4. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
  5. Jędrzej J. Tucholski, Mord w Katyniu, Warszawa 1991 r. s. 667.
  6. Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943 r. s. 249.
  7. „Dziennik Personalny” (R. 16, Nr 10), 1935 r. s. 10.
  8. „Rzeczpospolita” (243), 5.09.1929 r. s. 5.
  9. „Głos Poranny” (R. 1, Nr 210), 3.09.1929 r. s. 6.
  10. „Dziennik Personalny” (R. 4, Nr 32), Warszawa: MSWojsk., 1923 r. s. 9.
  11. Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1923 r. s. 733.
  12. Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”, 1986-04-10.

Oceń: Feliks Kaleciński

★★★★★
Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:17