Jerzy Leowski, wybitny polski lekarz epidemiolog, przyszedł na świat 10 kwietnia 1928 roku w Pabianicach. W trakcie swojej kariery naukowej zyskał renomę jako nauczyciel akademicki, a jego osiągnięcia w dziedzinie medycyny zostały docenione przez wiele instytucji.
Uznawany za eksperta w swojej dziedzinie, Leowski pracował przez wiele lat nad zagadnieniami związanymi z epidemiologią, przyczyniając się do rozwoju tej dziedziny w Polsce oraz poza jej granicami. Zmarł 25 marca 2006 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie znaczący dorobek naukowy i pedagogiczny.
Życiorys
Jerzy Leowski, wybitny lekarz i badacz, swoje studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie zakończył w 1954 roku. Już rok później zdobył specjalizację z epidemiologii. Lata 1959-1960 spędził na studiach podyplomowych w zakresie zdrowia publicznego w Londyńskiej Szkole Higieny i Medycyny Tropikalnej.
W 1964 roku obronił rozprawę doktorską na temat oceniania mierników stanu zdrowia pracowników przemysłowych na Akademii Medycznej w Warszawie, co było punktem zwrotnym w jego karierze naukowej. Następnie, w 1975 roku, uzyskał stopień doktora habilitowanego w Akademii Medycznej w Łodzi, gdzie jego praca dotyczyła oceny działań w walce z gruźlicą w Polsce. Rada Państwa w 1978 roku nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego.
Do 1978 roku Leowski pracował w Instytucie Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie, pełniąc od 1968 roku funkcję dyrektora. Był także długoletnim pracownikiem Światowej Organizacji Zdrowia. W latach 1978-1980 pracował jako ekspert w Biurze Regionalnym na Zachodni Pacyfik w Manili. Jako kierownik programu zwalczania gruźlicy w Centrali Światowej Organizacji Zdrowia w Genewie działał w latach 1980-1988.
Od 1996 do 2003 roku był dyrektorem Szkoły Zdrowia Publicznego w Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego w Warszawie. Jego działalność naukowa jest dowodem zaangażowania w rozwój medycyny oraz zdrowia publicznego.
Jerzy Leowski był członkiem wielu towarzystw i komisji, w tym Polskiego Towarzystwa Higienicznego, Polskiego Towarzystwa Medycyny Społecznej, Polskiego Towarzystwa Ftizjopneumonologicznego, Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia i Opieki Społecznej, Międzynarodowego Towarzystwa Epidemiologicznego oraz Panelu Ekspertów ds. Gruźlicy Światowej Organizacji Zdrowia.
Jako autor lub współautor ponad 140 publikacji, w tym 70 prac oryginalnych, Jerzy Leowski znacząco wpłynął na rozwój wiedzy w swojej dziedzinie. Wydał także podręcznik pt. Polityka zdrowotna a zdrowie publiczne oraz był promotorem 9 prac doktorskich. Po zakończeniu swojej działalności naukowej, odszedł z życia w spokoju, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Północnym w Warszawie.
Odznaczenia
Jerzy Leowski, uznany w swoim czasie, był odznaczany za swoje osiągnięcia i zasługi dla kraju. Wśród jego licznych odznaczeń znajdują się:
- krzyż oficerski orderu odrodzenia Polski z 1988 roku,
- krzyż kawalerski orderu odrodzenia Polski z 1974 roku,
- złoty krzyż zasługi z 1969 roku.
Przypisy
- a b c Jerzy Leowski. [w:] Centralny Rejestr Lekarzy RP – wyszukiwarka informacji podstawowych [on-line]. Naczelna Izba Lekarska. [dostęp 22.08.2017 r.]
- Prof. dr hab. Jerzy Leowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 15.02.2016 r.]
- Katalog główny BS - Full View of Record [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 13.02.2016 r.]
- a b c PiotrP. Krasucki PiotrP., Jerzy Leowski (1928-2006) Wspomnienie pośmiertne, „Medycyna Pracy”, 2006 r., s. 493.
- a b c d JanuszJ. Kapuścik JanuszJ. (red. nauk.), Współcześni uczeni polscy. Słownik Biograficzny. Tom II H–Ł, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 1999 r., s. 641-642, ISBN 83-905295-6-4.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Alicja Kurnatowska | Jan Berner | Jerzy Kasperski | Leonard Lorentowicz | Włodzimierz Kuroczyński | Janusz AlwasiakOceń: Jerzy Leowski