Karol Mieczysław Prosnak, uznawany za znaczącą postać w polskiej muzyce, urodził się 14 września 1898 roku w Pabianicach. Jego talent i pasja do muzyki zaowocowały wspaniałą karierą, sprawiając, że stał się nie tylko kompozytorem, ale również dyrygentem.
Jego życie zakończyło się 28 października 1976 roku w Łodzi, a spuścizna artystyczna, którą pozostawił, nadal inspiruje kolejne pokolenia muzyków.
Życiorys
Karol Mieczysław Prosnak to postać niezwykle zasłużona dla polskiej kultury muzycznej. Jego edukacja muzyczna sięgała wielu renomowanych instytucji, w tym Konserwatorium Muzycznym Heleny Kijeńskiej, a także Szkoły Muzycznej przy Towarzystwie im. Fryderyka Chopina w Łodzi. Uczył się również dyrygentury w Instytucie Aleksandra Türnera, czego ukoronowaniem były dalsze studia w Wilnie pod okiem Adama Wyleżyńskiego.
Od roku 1920 Prosnak pełnił rolę dyrygenta w Towarzystwie Śpiewaczym „Lutnia” oraz w Towarzystwie Śpiewaczym im. Stanisława Moniuszki w Pabianicach. Po przeprowadzce do Łodzi w 1924 roku, zajął się kierowaniem chórami mieszanymi i żeńskimi oraz orkiestrą symfoniczną Towarzystwa Śpiewaczego im. Stanisława Moniuszki. W latach 1925-1926 dyrygował orkiestrą Teatru Popularnego. Jego zaangażowanie w chór „Echo” miało miejsce od 1930 roku, a następnie, od 1938 roku, związał się również z chórem Harmonia.
Współpraca z różnymi chórami, takimi jak „Pobudka”, Stowarzyszenie Urzędników Skarbowych, a także z Państwową Wytwórnią Wódek, Klubem Pracowników Elektrowni czy Związkiem Zawodowym Pracowników Spółdzielczych, uczyniła go rozpoznawalną postacią na scenie muzycznej. Prosnak miał również zaszczyt gościnnie występować w Filharmonii Łódzkiej, gdzie prowadził wykonania takich dzieł jak kantata „Widma”, „Sonety krymskie” oraz „Litania Ostrobramska” St. Moniuszki.
Wyróżniający się chór, którego dyrygował Prosnak, zdobył I nagrodę w kategorii chórów mieszanych podczas II Wszechpolskiego Zjazdu Śpiewaczego w Poznaniu w 1924 roku. Okres II wojny światowej spędził w Borowcu, w pobliżu Piotrkowa Trybunalskiego. Po wojnie, od maja 1945 roku do 1972 roku, ponownie prowadził chór „Echo”. Jest on także patronem jednej z ulic w Pabianicach, co świadczy o jego wkładzie w lokalną kulturę.
Ważniejsze kompozycje
Karol Mieczysław Prosnak, znany kompozytor, ma na swoim koncie wiele ważnych utworów, które wzbogaciły polską muzykę. Wśród jego znaczących kompozycji można wyróżnić następujące dzieła:
- Berceuse na fortepian solo (1911),
- Piosenka z chłopięcych lat na głos i fortepian (1913),
- Kołysanka na chór a cappella (1916),
- Wicher jęczy za oknami na głos i fortepian (1917),
- Zwrotki jesienne na głos i fortepian (1917),
- Petite Valse na fortepian solo (1918),
- Mazurek fis-moll na fortepian (1919),
- Żołnierska krew na głos i fortepian (1919),
- Pieśni na głos i fortepian (1920-21),
- Nad kołyską na głos i fortepian (1921),
- Nokturn na głos i fortepian (1921),
- Sad na głos i fortepian (1921),
- Serce mi się wciąż wyrywa na głos i fortepian (1921),
- Wesele, poemat ludowy na chór mieszany, głos solowy i fortepian (lub orkiestrę symfoniczną) (1922),
- Jesienne złoto drzew na głos i fortepian (1922),
- Kołysanka do słów Karola Prosnaka na głos i fortepian (1922),
- Na strunach zbóż na głos i fortepian (1922),
- Trzy pieśni na głos i fortepian (1922),
- W wieczorną ciszę na głos i fortepian (1922),
- Romans na chór a cappella (1922),
- Walc sentymentalny na fortepian solo (1923),
- Głusza na głos i fortepian (1923),
- I już nie więcej na głos i fortepian (1923),
- Jesienne kwiaty na głos i fortepian (1923),
- Przyjdź na głos i fortepian (1923),
- Sonety bezsłoneczne na głos i fortepian (1923),
- Moje skrzypki na chór a cappella (1923),
- Suita amusante na chór a cappella (1923),
- Impromptu na fortepian solo (1924),
- Daremna skarga, walc-boston na fortepian solo (1924),
- Bagatelle na fortepian solo (1924),
- Preludium fis-moll na fortepian solo (1924),
- A na środku pola na głos i fortepian (1924),
- Przytul się do mnie na głos i fortepian (1924),
- Rozlegnijże się na głos i fortepian (1924),
- Wiśniowy sad na głos i fortepian (1924),
- Nocleg w Apeninach, operetka (1924),
- Jesienne preludium na chór żeński i orkiestrę (1925),
- Dwie pieśni na głos i fortepian (1925),
- I szliśmy razem na głos i fortepian (1925),
- Piosnki niewyśpiewane na głos i fortepian (1925),
- Przy kolebce na głos i fortepian (1925),
- Trzy pieśni na głos i fortepian (1925),
- Do stareńkiej chaty na głos i fortepian (1926),
- Idą za Tobą moje oczy na głos i fortepian (1926),
- Mogilna wierzba na głos i fortepian (1926),
- O czem ci się śni dziewczyno na głos i fortepian (1926),
- Pastuszek na głos i fortepian (1926),
- Drobny deszcz pada na głos i fortepian (1927),
- Grenada na głos i fortepian (1927),
- Jak fala na głos i fortepian (1927),
- Serenada na głos i fortepian (1927),
- Za późno, opera dziecięca (1927),
- Modlitwa ziemi na głos solowy, chór mieszany i orkiestrę (1929),
- Trzy preludia na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę (1929),
- Zawiedziona, poemat ludowy (1930),
- Gdy idę sobie lasem na głos i fortepian (1931),
- Łan żyta na głos i fortepian (1931),
- Cisza na głos i fortepian (1932),
- Fontanna na głos i fortepian (1932),
- Marzenie na głos i fortepian (1932),
- O lesie na głos i fortepian (1932),
- Śnieg na głos i fortepian (1932),
- Dwie myszki na czterogłosowy chór mieszany a cappella (1936),
- Dożynki na chór a cappella (1936),
- Promenade na fortepian solo (1939),
- Niechaj się wola Twoja stanie na chór mieszany a cappella (1940),
- Chciałbym przecudna dziewczyno na głos i fortepian (1941),
- Przesłodkie jest serce Jezusa na chór mieszany a cappella (1941),
- Niech cały świat, pieśń wielkanocna na chór mieszany (1941),
- Niechaj wieść idzie na chór męski i fortepian (orkiestrę) lub chór a cappella (1947),
- Polonez uroczysty na chór mieszany i fortepian (1953),
- Karolinka na chór a cappella (1955),
- Suita wiejska na chór a cappella (1960),
- Piosenka dożynkowa na chór mieszany i kapelę (lub fortepian) (1962),
- Młodość na chór a cappella (1962),
- Smutek wokaliza na chór a cappella (1965),
- Na skrzydłach, walc na orkiestrę (1966).
Przypisy
- a b Karol Mieczysław Prosnak. polmic.pl. [dostęp 29.03.2019 r.]
- Dęboróg-Bylczyński Jakub (red.): Księga pamiątkowa VI Ogólnośląskiego Zjazdu Śpiewaków i Śląskich Uroczystości Moniuszkowskich w Katowicach w czerwcu 1930 r.. kpbc.ukw.edu.pl. s. 113. [dostęp 29.03.2019 r.]
- Dęboróg-Bylczyński Jakub (red.): Cześć pieśni! : Pamiątka z 1-go Wszechpolskiego Zjazdu Stowarzyszeń Śpiewaczych w dniach Zielonych Świąt 4-go i 5-go czerwca 1922 roku w Warszawie / pod protektoratem honorowym Jego Eminencji Ks. Kardynała d-ra Aleksandra Kakowskiego Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego i pod przewodnictwem honorowym Jego Ekscelencji inż. Antoniego Ponikowskiego Prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej. pbc.gda.pl. s. 22. [dostęp 29.03.2019 r.]
- Ratusz prześwietla bohaterów narodowych!. poznan.pl. [dostęp 29.03.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Zdzisław Pabisiak | Irena Zarzycka | Iwona Chmielewska | Waldemar Podgórski (reżyser) | Stanisław Loth | Maciej Michalski (fotograf) | Jan Lorentowicz | Marlena Miarczyńska | Krzysztof Adamek | Henryk Debich | Włodzimierz Kempf | Krystyna Mikołajewska | Krzysztof Wodziński | Alfred Lenica | Zbigniew Libera (artysta) | Magdalena Samborska | Karol Nicze | Stanisław Staszewski (artysta) | Norbert Hans | Agnieszka Kotlarska (aktorka)Oceń: Karol Mieczysław Prosnak