Karol Mieczysław Prosnak


Karol Mieczysław Prosnak, uznawany za znaczącą postać w polskiej muzyce, urodził się 14 września 1898 roku w Pabianicach. Jego talent i pasja do muzyki zaowocowały wspaniałą karierą, sprawiając, że stał się nie tylko kompozytorem, ale również dyrygentem.

Jego życie zakończyło się 28 października 1976 roku w Łodzi, a spuścizna artystyczna, którą pozostawił, nadal inspiruje kolejne pokolenia muzyków.

Życiorys

Karol Mieczysław Prosnak to postać niezwykle zasłużona dla polskiej kultury muzycznej. Jego edukacja muzyczna sięgała wielu renomowanych instytucji, w tym Konserwatorium Muzycznym Heleny Kijeńskiej, a także Szkoły Muzycznej przy Towarzystwie im. Fryderyka Chopina w Łodzi. Uczył się również dyrygentury w Instytucie Aleksandra Türnera, czego ukoronowaniem były dalsze studia w Wilnie pod okiem Adama Wyleżyńskiego.

Od roku 1920 Prosnak pełnił rolę dyrygenta w Towarzystwie Śpiewaczym „Lutnia” oraz w Towarzystwie Śpiewaczym im. Stanisława Moniuszki w Pabianicach. Po przeprowadzce do Łodzi w 1924 roku, zajął się kierowaniem chórami mieszanymi i żeńskimi oraz orkiestrą symfoniczną Towarzystwa Śpiewaczego im. Stanisława Moniuszki. W latach 1925-1926 dyrygował orkiestrą Teatru Popularnego. Jego zaangażowanie w chór „Echo” miało miejsce od 1930 roku, a następnie, od 1938 roku, związał się również z chórem Harmonia.

Współpraca z różnymi chórami, takimi jak „Pobudka”, Stowarzyszenie Urzędników Skarbowych, a także z Państwową Wytwórnią Wódek, Klubem Pracowników Elektrowni czy Związkiem Zawodowym Pracowników Spółdzielczych, uczyniła go rozpoznawalną postacią na scenie muzycznej. Prosnak miał również zaszczyt gościnnie występować w Filharmonii Łódzkiej, gdzie prowadził wykonania takich dzieł jak kantata „Widma”, „Sonety krymskie” oraz „Litania Ostrobramska” St. Moniuszki.

Wyróżniający się chór, którego dyrygował Prosnak, zdobył I nagrodę w kategorii chórów mieszanych podczas II Wszechpolskiego Zjazdu Śpiewaczego w Poznaniu w 1924 roku. Okres II wojny światowej spędził w Borowcu, w pobliżu Piotrkowa Trybunalskiego. Po wojnie, od maja 1945 roku do 1972 roku, ponownie prowadził chór „Echo”. Jest on także patronem jednej z ulic w Pabianicach, co świadczy o jego wkładzie w lokalną kulturę.

Ważniejsze kompozycje

Karol Mieczysław Prosnak, znany kompozytor, ma na swoim koncie wiele ważnych utworów, które wzbogaciły polską muzykę. Wśród jego znaczących kompozycji można wyróżnić następujące dzieła:

  • Berceuse na fortepian solo (1911),
  • Piosenka z chłopięcych lat na głos i fortepian (1913),
  • Kołysanka na chór a cappella (1916),
  • Wicher jęczy za oknami na głos i fortepian (1917),
  • Zwrotki jesienne na głos i fortepian (1917),
  • Petite Valse na fortepian solo (1918),
  • Mazurek fis-moll na fortepian (1919),
  • Żołnierska krew na głos i fortepian (1919),
  • Pieśni na głos i fortepian (1920-21),
  • Nad kołyską na głos i fortepian (1921),
  • Nokturn na głos i fortepian (1921),
  • Sad na głos i fortepian (1921),
  • Serce mi się wciąż wyrywa na głos i fortepian (1921),
  • Wesele, poemat ludowy na chór mieszany, głos solowy i fortepian (lub orkiestrę symfoniczną) (1922),
  • Jesienne złoto drzew na głos i fortepian (1922),
  • Kołysanka do słów Karola Prosnaka na głos i fortepian (1922),
  • Na strunach zbóż na głos i fortepian (1922),
  • Trzy pieśni na głos i fortepian (1922),
  • W wieczorną ciszę na głos i fortepian (1922),
  • Romans na chór a cappella (1922),
  • Walc sentymentalny na fortepian solo (1923),
  • Głusza na głos i fortepian (1923),
  • I już nie więcej na głos i fortepian (1923),
  • Jesienne kwiaty na głos i fortepian (1923),
  • Przyjdź na głos i fortepian (1923),
  • Sonety bezsłoneczne na głos i fortepian (1923),
  • Moje skrzypki na chór a cappella (1923),
  • Suita amusante na chór a cappella (1923),
  • Impromptu na fortepian solo (1924),
  • Daremna skarga, walc-boston na fortepian solo (1924),
  • Bagatelle na fortepian solo (1924),
  • Preludium fis-moll na fortepian solo (1924),
  • A na środku pola na głos i fortepian (1924),
  • Przytul się do mnie na głos i fortepian (1924),
  • Rozlegnijże się na głos i fortepian (1924),
  • Wiśniowy sad na głos i fortepian (1924),
  • Nocleg w Apeninach, operetka (1924),
  • Jesienne preludium na chór żeński i orkiestrę (1925),
  • Dwie pieśni na głos i fortepian (1925),
  • I szliśmy razem na głos i fortepian (1925),
  • Piosnki niewyśpiewane na głos i fortepian (1925),
  • Przy kolebce na głos i fortepian (1925),
  • Trzy pieśni na głos i fortepian (1925),
  • Do stareńkiej chaty na głos i fortepian (1926),
  • Idą za Tobą moje oczy na głos i fortepian (1926),
  • Mogilna wierzba na głos i fortepian (1926),
  • O czem ci się śni dziewczyno na głos i fortepian (1926),
  • Pastuszek na głos i fortepian (1926),
  • Drobny deszcz pada na głos i fortepian (1927),
  • Grenada na głos i fortepian (1927),
  • Jak fala na głos i fortepian (1927),
  • Serenada na głos i fortepian (1927),
  • Za późno, opera dziecięca (1927),
  • Modlitwa ziemi na głos solowy, chór mieszany i orkiestrę (1929),
  • Trzy preludia na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę (1929),
  • Zawiedziona, poemat ludowy (1930),
  • Gdy idę sobie lasem na głos i fortepian (1931),
  • Łan żyta na głos i fortepian (1931),
  • Cisza na głos i fortepian (1932),
  • Fontanna na głos i fortepian (1932),
  • Marzenie na głos i fortepian (1932),
  • O lesie na głos i fortepian (1932),
  • Śnieg na głos i fortepian (1932),
  • Dwie myszki na czterogłosowy chór mieszany a cappella (1936),
  • Dożynki na chór a cappella (1936),
  • Promenade na fortepian solo (1939),
  • Niechaj się wola Twoja stanie na chór mieszany a cappella (1940),
  • Chciałbym przecudna dziewczyno na głos i fortepian (1941),
  • Przesłodkie jest serce Jezusa na chór mieszany a cappella (1941),
  • Niech cały świat, pieśń wielkanocna na chór mieszany (1941),
  • Niechaj wieść idzie na chór męski i fortepian (orkiestrę) lub chór a cappella (1947),
  • Polonez uroczysty na chór mieszany i fortepian (1953),
  • Karolinka na chór a cappella (1955),
  • Suita wiejska na chór a cappella (1960),
  • Piosenka dożynkowa na chór mieszany i kapelę (lub fortepian) (1962),
  • Młodość na chór a cappella (1962),
  • Smutek wokaliza na chór a cappella (1965),
  • Na skrzydłach, walc na orkiestrę (1966).

Przypisy

  1. a b Karol Mieczysław Prosnak. polmic.pl. [dostęp 29.03.2019 r.]
  2. Dęboróg-Bylczyński Jakub (red.): Księga pamiątkowa VI Ogólnośląskiego Zjazdu Śpiewaków i Śląskich Uroczystości Moniuszkowskich w Katowicach w czerwcu 1930 r.. kpbc.ukw.edu.pl. s. 113. [dostęp 29.03.2019 r.]
  3. Dęboróg-Bylczyński Jakub (red.): Cześć pieśni! : Pamiątka z 1-go Wszechpolskiego Zjazdu Stowarzyszeń Śpiewaczych w dniach Zielonych Świąt 4-go i 5-go czerwca 1922 roku w Warszawie / pod protektoratem honorowym Jego Eminencji Ks. Kardynała d-ra Aleksandra Kakowskiego Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego i pod przewodnictwem honorowym Jego Ekscelencji inż. Antoniego Ponikowskiego Prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej. pbc.gda.pl. s. 22. [dostęp 29.03.2019 r.]
  4. Ratusz prześwietla bohaterów narodowych!. poznan.pl. [dostęp 29.03.2019 r.]

Oceń: Karol Mieczysław Prosnak

Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:10