Zdzisław Pabisiak

Pabisiak rozpoczął swoje studia, koncentrując się na matematyce oraz malarstwie, które zgłębiał pod okiem uznanego artysty Zbigniewa Pronaszki na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po ukończeniu edukacji, podjął się wykładowstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uczył rysunku od 1968 do 1980 roku, dzieląc się swoją wiedzą i pasją z młodymi artystami.

Podczas swojej kariery artystycznej, Pabisiak zrealizował wiele projektów, które wzbogaciły zarówno sztukę, jak i architekturę budynków uniwersyteckich. Współpracował z Uniwersytetem Jagiellońskim od 1949 roku, wykonując między innymi rekonstrukcje fresków oraz projektując wyposażenie wnętrz Collegium Maius. W 1984 roku przeszedł na emeryturę, ale jego wkład w sztukę pozostał nieoceniony.

Na przestrzeni swojego życia, Zdzisław Pabisiak stworzył wiele znaczących dzieł, oto niektóre z nich:

• dziesięć tryptyków olejnych do kościoła w Charłupi Małej w latach 1981-1988,
• obraz „Męczeństwo Świętego Wojciecha” dla kościoła św. Elżbiety w Jutrosinie z 1972 roku,
• kopie obrazów, jak m.in. "Typus fundationis Academiae Cracoviensis" według drzeworytu z XVII wieku w 1955 roku,
• fresk przedstawiający zasłużonych Polaków w polichromii w kościele św. Wojciecha w Brdowie, który powstał w latach 1983-1986.

Artysta spoczywa na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, gdzie jego twórczość i wkład w kulturę są wciąż pamiętane i doceniane.