Zbigniew Libera (artysta)


Zbigniew Stanisław Libera, urodzony 7 lipca 1959 roku w Pabianicach, to znana postać polskiego świata sztuki. Jego różnorodne umiejętności obejmują tworzenie instalacji oraz wideoinstalacji, a także fotografię i performance. Libera zyskał uznanie jako twórca obiektów artystycznych, które często sięgają po kontrowersyjne tematy, zmuszając odbiorców do refleksji nad rzeczywistością.

Jego prace przyciągają uwagę zarówno krytyków, jak i miłośników sztuki, a ich głębia oraz forma sprawiają, że każdy zakątek jego twórczości jest wart eksploracji. Można je znaleźć na jego oficjalnej stronie internetowej, gdzie prezentuje swoje portfolio oraz aktualności dotyczące wystaw i projektów.

Życiorys

Artysta Zbigniew Libera, wychowany przez matkę, pielęgniarkę, rozpoczął swoją edukację w Pabianicach, gdzie ukończył szkołę podstawową. Krótko uczęszczał do II Liceum Ogólnokształcącego, jednak maturę zdał w jednym z łódzkich liceów.

W 1979 roku rozpoczął studia na Wydziale Pedagogiki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, jednak już po roku zrezygnował, aby dołączyć do łódzkiego środowiska artystycznego „Strychu”. Na początku lat 80. zaangażował się w działalność Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, zajmując się drukowaniem ulotek, a po wprowadzeniu stanu wojennego również plakatów protestacyjnych związanych z pacyfikacją strajku w kopalni „Wujek”.

Jego debiutancka wystawa miała miejsce wiosną 1982 roku w „Strychu”. Wkrótce po tym, po przeszukaniu jego mieszkania, Libera został aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa, oskarżony o produkcję prasy podziemnej. Stanął przed sądem wojskowym w Łodzi, a okres spędzony w więzieniach – w Łodzi oraz Hrubieszowie – trwał półtora roku. Ten trudny czas miał kluczowe znaczenie dla jego dalszego rozwoju artystycznego.

Po amnestii Zbigniew Libera kontynuował działalność, współpracując z łódzką Kulturą Zrzuty oraz powołując czasopismo „Tango”. Silny wpływ na jego twórczość mieli tacy artyści jak Zofia Kulik, u której pracował jako model w latach 80., a także Jan Świdziński, Anastazy Wiśniewski i Andrzej Partum.

W 1991 roku Libera wspólnie z artystką malarką Mariolą Przyjemską oraz Tomaszem Kurzycą założył legendarny artystyczny klub „Aurora” w Warszawie, który stał się jednym z kluczowych miejsc życia artystycznego w Polsce na początku XXI wieku. W roku akademickim 2008/2009 prowadził kursy w Akademii Sztuk Pięknych w Pradze oraz współpracował z Galerią Raster.

W 2022 roku tygodnik „Polityka” uznał jego prace, w tym dzieło „Lego, obóz koncentracyjny”, za jedno z dziesięciu najważniejszych osiągnięć sztuki ostatnich trzydziestu lat. Jego twórczość była prezentowana w wielu galeriach zarówno w kraju, jak i za granicą. W 2023 roku Zbigniew Libera został uhonorowany Krzyżem Wolności i Solidarności oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Twórczość

Zbigniew Libera to artysta, który cieszy się renomą jako prekursor sztuki krytycznej, a także estetyki queer oraz tzw. sztuki ciała. Jego działalność, która rozpoczęła się pod koniec lat 80., obejmowała przede wszystkim fotograficzne autoportrety, w których analizował i poddawał krytyce ochoczo przyjęte normy oraz tradycyjne modele wychowania. Dzięki swoim pracom bada relacje między wychowaniem dzieci a ogólnym postrzeganiem cielesności, tworząc przy tym makabryczne „zabawki”. W swoich dziełach porusza także kwestie manipulacji obrazami w mediach masowych. Główną motywacją jego twórczości pozostaje osobiste doświadczenie, które staje się punktem wyjścia do konfrontacji z rzeczywistością.

Do jednych z bardziej znanych projektów Liberze należy projekt Lego. Obóz koncentracyjny, zrealizowany w 1996 roku. Inne istotne prace artysty to:

  • Co robi łączniczka?, 2005 – książka współautorstwa Darkiem Foksem, koncentrująca się na wydarzeniach z powstania warszawskiego, której głównym celem nie jest narracja historyczna, lecz badanie tego, jak historia funkcjonuje w zbiorowej pamięci oraz jak przetwarzana jest przez współczesne media.
  • Pozytywy, 2002–2003 – cykl fotografii, który reinterpretował obrazy z gazetowych reportaży dotyczących wydarzeń traumatycznych, takich jak wojna czy obozowe zbrodnie, będący próbą psychoterapeutycznego eksperymentu.
  • Mistrzowie, 2003 – kolekcja powstała jako protest artysty na skutek odmowy prezentacji pracy Lego-obóz koncentracyjny na Biennale w Wenecji w 1997 roku, uznawanej przez kuratora za potencjalnie kontrowersyjną.
  • Teofilów 90, 1990
  • Urządzenia korekcyjne, 1989 – seria dzieł, które kpią z nowych towarów „zachodnich” wprowadzonych na polski rynek po upadku komunizmu, ukazując absurd ich estetyki, w tym „Możesz ogolić dzidziusia” oraz „Universal Penis Expander”.
  • Kultura zrzuty w Teofilowie, 1987
  • Jak tresuje się dziewczynki, 1987 – film przedstawiający proces edukacji dziewczynki przez starszą kobietę na temat malowania się i prezentowania się płci przeciwnej, poruszający temat narzuconych ról społecznych.
  • Obrzędy intymne, 1984 – film, który ukazuje bliską relację artysty z jego schorowaną babcią, dotykająca tematu uprzedmiotowienia ciała i granic intymności.
  • STOS ZDJĘĆ, 2023 – wydawnictwo Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, które w sposób unikalny łączy tekst i fotografię, oferując wgląd w transformacyjne problemy społeczne i polityczne ze spojrzeniem Zbigniewa Libery.

Libera jest przedstawiony jako jedna z ikon współczesnej sztuki radicalnej. Jego prace analizują złożoność rzeczywistości, w której prawda splata się z iluzją, obijając pojęcia historyczne, społeczne i estetyczne. W swoich działaniach od lat 80. uderza w to, co niewygodne, a jego twórczość idzie w parze z rehabilitacją zapomnianych i marginalizowanych głosów w polskiej sztuce.

Nagrody

Warto zwrócić uwagę na osiągnięcia Zbigniewa Libery, których lista prezentuje niezwykle bogaty dorobek artystyczny.

  • 2006 – Został uhonorowany Nagrodą TVP Kultura za książkę Co robi łączniczka, której współautorem jest Darek Foks,
  • 2011 – Otrzymał Nagrodę Filmową Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie,
  • 2013 – Zdobył Gwarancję Kultury 2013 w kategorii Sztuki Wizualne za projekt Kurator: Libera.

Dzieła artysty w zbiorach

Dzieła Zbigniewa Libery mają swoje miejsce w renomowanych zbiorach muzealnych oraz galeriach sztuki, które można znaleźć w różnych częściach Polski, a także za granicą. Poniżej przedstawiamy listę instytucji, w których można podziwiać jego twórczość:

Każda z tych instytucji przyczynia się do upowszechnienia twórczości Libery, ukazując zarówno jego niezwykłe pomysły, jak i unikatowe podejście do sztuki współczesnej.

Przypisy

  1. PiotrP. Szenajch PiotrP., Ta obietnica uwodzi i ogłupia / Sztuka / dwutygodnik.com [online], dwutygodnik.com, 20.04.2024 r.
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29.05.2023 r. nr rej. 222/2023 o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2023 r. poz. 777).
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 06.06.2023 r. nr rej. 227/2023 o nadaniu orderów (M.P. z 2023 r. poz. 780).
  4. PiotrP. Sarzyński PiotrP., Dzieła zebrane, „Niezbędnik Inteligenta” (1), 2022, s. 74.
  5. Zbigniew Libera. www.artnet.de. [dostęp 20.08.2022 r.]
  6. a b Zbigniew Libera. Prace 1982 – 2008.
  7. Ł. Ronduda, Duchowość żenuje. Urządzenia kondycyjne. Rzecz o życiu i twórczości Zbigniewa Libery w latach 1981–2005, „Obieg” 2006, nr 1(73), s. 8–19.
  8. Jak wychowywano Zbigniewa Liberę, Wysokie obcasy, 09.10.2004 r.
  9. Z Libera w rozmowie z K. Bielas i D. Jarecką, Przy artyście nikt nie jest bezpieczny, „Duży Format”, 09.02.2004 r., s. 10.
  10. Gorzki jubileusz i słodkie gody Zbigniewa Libery.
  11. Mariola Przyjemska, WTC.
  12. a b Roman Kubiak - My Pabianiczanie. Agencja Dziennikarzy, 2019, s. 181-182, język polski, ISBN 978-83-945659-1-6.

Oceń: Zbigniew Libera (artysta)

Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:12