Jacek Siciński

---

Życiorys

Po zakończeniu edukacji w Szkole Podstawowej nr 14 im. Stanisława Staszica w Pabianicach, Jacek Siciński rozpoczął naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Jędrzeja Śniadeckiego w Pabianicach, gdzie zdobył świadectwo dojrzałości w 1968 roku. Następnie podjął studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Łódzkiego, które ukończył w 1973 roku, uzyskując tytuł magistra biologii. Całą swoją karierę zawodową, od asystenta aż do stopnia profesora, związał z tą uczelnią, a od 2008 do 2020 roku kierował Katedrą Zoologii Bezkręgowców i Hydrobiologii.

Początkowo skupiał się na badaniach związanych z biologią oraz ekologią wód śródlądowych. Jego szczególne zainteresowania obejmowały entomologię wodną, co doprowadziło do wielu opublikowanych prac naukowych dotyczących biologii i ekologii muchówek, w szczególności ochotkowatych (Chironomidae) z rzek środkowej Polski. W latach 2002-2004 był zaangażowany w europejski projekt STAR, którego celem była standardyzacja klasyfikacji rzek; opracowywał również rozdziały dotyczące Chironomidae dla serii Fauna Polski, wydawanej przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk (PAN). Ponadto był współautorem projektu The Fauna Europaea (FaEu) database.

W okresie od 1979 do 2007 roku uczestniczył w pięciu ekspedycjach polarnych. Był nie tylko organizatorem tych wypraw, ale również autorem lub współautorem programów naukowych, których rezultatem były publikacje dotyczące ekologii zespołów antarktycznego zoobentosu oraz zooplanktonu. W szczególności warto zwrócić uwagę na jego dwuletnie zimowanie na Stacji Antarktycznej PAN im. Henryka Arctowskiego na wyspie King George, które zaowocowało wieloma cennymi pracami. W 2002 roku uczestniczył w opracowaniu Ramowego Narodowego Programu Badań Polarnych na lata 2002 – 2010 oraz stworzył i kierował polskim projektem związanym z Międzynarodowym Rokiem Polarnym w latach 2007 – 2010, który dotyczył strukturalnych i ekofunkcjonalnych aspektów różnorodności dna morskiego Antarktyki Zachodniej, ze szczególnym uwzględnieniem Zatoki Admiralicji. W 1999 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk biologicznych, a tytuł profesora przysługujący mu od 2009 roku oparty był na badaniach dotyczących wieloszczetów Zatoki Admiralicji (Antarktyka).

Był również członkiem międzynarodowej grupy ekspertów projektu SCAR-MarBIN, zajmującego się informacjami o biodiverstycji morskiej w Antarktyce, oraz uczestnikiem międzynarodowego projektu CAML (Census of Antarctic Marine Life). Jego współpraca międzynarodowa obejmowała także relacje z instytucjami naukowymi we Francji (Centre d’Oceanologie de Marseille – Station Marine d’Endoume), Belgii (Institut Royal des Sciences Naturelles de Belgique) i Norwegii (Institute of Marine Research w Bergen). W 1991 roku, na zaproszenie francuskiego rządu, przebywał w Stadion Marine d’Endoume oraz w Université Catholique de l’Ouest, gdzie badał kolekcję wieloszczetów zebranych podczas ekspedycji oceanograficznej MD/30 BIOMASS.

W latach 1999–2016 Siciński był członkiem Komitetu Zoologii PAN, a od 2003 roku należy do Komitetu Badań Polarnych przy Prezydium PAN, gdzie w latach 2003-2007 pełnił funkcję Sekretarza Naukowego. Dodatkowo, od 2009 roku jest członkiem Międzywydziałowego Zespołu Eksperckiego ds. Badań Polarnych PAN. W latach 2004–2010 współredagował kwartalnik Polish Polar Research oraz zasiadał w radzie redakcyjnej tego czasopisma.

W latach 2013–2020 pełnił funkcje członka Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych w Sekcji III Nauk Biologicznych, Rolniczych i Leśnych. W dorobku naukowym prof. Sicińskiego znajduje się blisko 200 publikacji, które obejmują oryginalne prace badawcze, artykuły popularnonaukowe, przeglądy, monografie oraz ekspertyzy w zakresie biologii i ekologii zwierząt bezkręgowych zarówno morskich, jak i słodkowodnych. Jest również autorem rozdziału dotyczącego pierścienic oraz pokrewnych grup w akademickim podręczniku zoologii PWN, redagowanym przez Czesława Błaszaka. W ciągu swojej kariery wypromował czterech doktorów nauk biologicznych.

Od 2011 roku jest również członkiem Rady Programowej Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Pabianicach, aktywnie wspierając rozwój lokalnej społeczności edukacyjnej.

Nagrody i odznaczenia

Lista nagród oraz odznaczeń, które otrzymał Jacek Siciński, jest imponująca i świadczy o jego wkładzie w rozwój nauki oraz społeczeństwa.

• 1997 – Złota Odznaka Uniwersytetu Łódzkiego,
• 1999 – Złoty Krzyż Zasługi,
• 2006 – Medal UNIWERSYTET ŁÓDZKI W SŁUŻBIE SPOŁECZEŃSTWU I NAUCE z okazji 61-lecia Uniwersytetu Łódzkiego (uchwałą Senatu UŁ z dn. 10 kwietnia 2006),
• 2017 – Złoty Medal za Długoletnią Służbę.

---

Oceń: Jacek Siciński

---