Kazimierz Staszewski, urodzony 26 maja 1897 roku w Pabianicach, a zmarły 30 czerwca 1968 roku w Warszawie, to postać o znaczeniu nie tylko lokalnym, ale i krajowym. Był on Polskim pedagogiem, krajoznawcą oraz aktywnym działaczem społecznym, który w pełni angażował się w rozwój krajoznawstwa w Polsce. Jako patron Oddziału PTTK w Pabianicach, jego wkład w popularyzację wiedzy o regionie z pewnością zasługuje na uwagę.
Kazimierz był synem Stanisława i Anieli z domu Pyrek. Warto zaznaczyć, że rodzina Staszewskich miała ogromne znaczenie w lokalnej społeczności, a dzięki jego ojcu Stanisławowi, Kazimierz mógł obcować z artystycznym i intelektualnym dziedzictwem.
W 2010 roku na budynku, w którym przyszedł na świat, odsłonięto pamiątkową tablicę poświęconą trzem pokoleniom Staszewskich: Kazimierzowi, Stanisławowi oraz Kazikowi, co stanowi piękny przykład utrwalania pamięci o rodzinnych korzeniach. Dodatkowo, w tym samym roku w Muzeum Miasta Pabianic odbyła się wystawa zatytułowana „Pabianickie korzenie rodziny Staszewskich”, która przez trzy miesiące eksponowała znaczenie tej rodziny dla regionu.
Działalność zawodowa i społeczna
W 1916 roku Kazimierz Staszewski rozpoczął swoją karierę zawodową, pracując jako nauczyciel w szkołach powszechnych. W latach 1922–1924 przeszedł etap kształcenia w Państwowym Instytucie Nauczycielskim. Po powrocie do Pabianic objął stanowisko kierownika publicznej szkoły powszechnej nr 5 im. G. Piramowicza. W latach 1925–1927 równocześnie pełnił funkcję dyrektora Miejskiego Seminarium Nauczycielskiego.
W 1934 roku Staszewski zmienił miejsce zamieszkania, przenosząc się z Pabianic do Warszawy, gdzie został angażowany do pracy w Zarządzie Głównym ZNP. Główne działania w PTK rozpoczął w 1920 roku, będąc współorganizatorem koła PTK w Pabianicach, a od 1926 roku pełnił rolę przewodniczącego tej organizacji. W 1929 roku doprowadził do powstania Oddziału PTK w Pabianicach oraz wydał „Ilustrowany przewodnik po Pabianicach, Łasku i powiecie łaskim”.
W dniu 6 listopada 1932 roku, na zjeździe delegatów PTK w Łodzi, powołano Zarząd Okręgu Wojewódzkiego PTK w Łodzi, a Staszewski został wybrany na prezesa tego zarządu. W 1935 roku objął stanowisko Sekretarza Generalnego PTK oraz redakcji „Biuletynu PTK”, w którym pracował do momentu wybuchu II wojny światowej.
Po zakończeniu wojny, w 1944 roku, Staszewski podjął działania mające na celu organizację szkolnictwa podstawowego w prawobrzeżnej części Warszawy. W 1945 roku włączył się w proces reaktywacji PTK, którego sekretariat początkowo mieścił się w jego prywatnym mieszkaniu. Do 1950 roku pełnił rolę Sekretarza Generalnego i wiceprezesa PTK, a także zyskał tytuł członka honorowego tej organizacji.
W latach 1947–1950 był redaktorem serii wydawniczej „Piękno Polski” Instytutu Wydawniczego „Nasza Księgarnia”. Na zjeździe zjednoczeniowym PTK i PTT w grudniu 1950 roku, który zaowocował powstaniem PTTK, Staszewski został członkiem Zarządu Głównego PTTK oraz przewodniczącym Komisji Krajoznawczej, pełniąc tę funkcję do 1959 roku. Dodatkowo, zaangażował się w pracę w komitecie redakcyjnym miesięcznika „Poznaj swój kraj”. Dzięki swoim osiągnięciom, V Zjazd Delegatów PTTK, który odbył się 4 maja 1962 roku, nadał mu godność Członka Honorowego PTTK.
W 1964 roku został członkiem komitetu redakcyjnego rocznika „Ziemia”. W swojej karierze opublikował wiele biografii znanych działaczy oraz liczne artykuły dotyczące turystyki i krajoznawstwa. Staszewski był również aktywnym działaczem ZNP, a w latach 1958–1965 zasiadał w prezydium Komisji Krajoznawstwa i Turystyki Szkolnej w Ministerstwie Oświaty.
Zmarł 30 czerwca 1968 roku w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku to cmentarz Bródnowski (kw. 10F, rząd II, grób 29).
Ordery i odznaczenia
Kazimierz Staszewski, uznawany za cenionego krajoznawcę, otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń w ciągu swojej kariery, które potwierdzają jego znaczący wkład w rozwój turystyki oraz promocję kultury. Poniżej przedstawiamy listę jego odznaczeń:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1956),
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Srebrny Krzyż Zasługi (9 listopada 1931),
- Srebrny Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1935),
- Złota Odznaka PTK (1935),
- Złota Honorowa Odznaka PTTK (1956),
- Złota Odznaka „Zasłużony Działacz Turystyki”,
- Medal Aleksandra Janowskiego (1960).
Dzięki tym osiągnięciom, Staszewski stał się ważną postacią w polskim środowisku krajoznawczym oraz turystycznym.
Przypisy
- Działacze krajoznawstwa, turystyki, opieki nad zabytkami, przewodnicy, z Łodzi i regionu Łódź 2017 ISBN 978-83-88638-75-6 s. 237
- Program indeksacji aktów stanu cywilnego i metryk kościelnych. metryki.genealodzy.pl. [dostęp 17.10.2015 r.]
- M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.
- M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 347 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jacek Siciński | Maciej Krakowski | Piotr Płoszajski | Włodzimierz Durajski | Maksymilian Baruch | Józef Ignaczak | Emilia Manteuffel-Szoege | Leszek Berger | Leszek Klimek | Mieczysław Klimek (profesor) | Waldemar Zakrzewski | Kazimierz Kalinowski | Joanna Kadłubowska | Edward Fokczyński | Leszek Pawłowski (zoolog) | Janusz Czapiński | Gryzelda Missalowa | Karol Olejnik | Elżbieta Kostowska-Watanabe | Jadwiga Szymak-ReiferowaOceń: Kazimierz Staszewski (krajoznawca)